Aftellen is niet leuk..

Hoi lieve kinderen,

Het is al even geleden. Ik zeg jullie meteen hoe dat komt!
1 Het examen van economie: dat was moeilijk, de prof stelde alleen maar detailvragen, ik wist er 7 echt zeker van, maar het was meerkeuze en met giscorrectie, dus al die andere vragen die ik heb aangeduid kunnen mijn punten naar beneden trekken..Er waren ook zo vragen dat ik tussen twee antwoorden twijfelde, maar ja, ik zal wel zien, binnenkort krijg ik de punten...
2 Het examen sociologie: daar heb ik ook meer dan een hele week voor geblokt en samenvattingen voor geschreven (16 bladzijden in het Spaans, dank u wel alsjeblieft!, de leerkracht vond het goed en ze zei dat ze merkte dat ik hard had gewerkt, dat lijkt al een beetje positief dus, maar nog niet te vroeg roepen, donderdag presentatie over "vervrouwelijking van het onderwijs". Als dat goed is dan ben ik héééél erg blij!
3 Stage: 2 dagen ben ik voor stage onderweg geweest. Een dag in Cádiz (school bijna helemaal zelf gezocht) en een dag in La Linea. Echt verschrikkelijk vreemd die aanpak hier, ik ga er niet altijd mee akkoord...maar dat kan ook aan mij liggen.
In mijn Spaanse "thuisstad": erg enthousiaste maar een beetje getikte mensen, super leuk wel. Ik kreeg zelfs ontbijt op school. Ze waren daar heel blij met iemand die interesse toonde in de school. De afstand tussen leerlingen en leerkracht is hier ook anders, ook de leerkrachten en directie onderling zijn heel anders, veel losser heb ik de indruk. Wat me ook opviel is dat ze hier in Spanje een tijdperk gemist hebben. Ik bedoel daar mee, de leerlingen hebben hier ouderwetse klassen en hebben een ouderwets rekentoestel waarvan ik niet wist dat zoiets nog bestond, maar dan vertelde een leerkracht me wel dat volgend jaar iedereen een laptop krijgt van de overheid..ik hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel met 'een tijdperk overslaan'.
De school in La Linea was echt ook een hele leuke en leerrijke ervaring. Ik moest me daar voorstellen in een volle aula aan de hele school. De directeur vroeg daar om...ik was wel een beetje zenuwachtig zo in het Spaans voor een hele groep, maar het is toch nog gelukt. Iedereen in die school was ook weer zo enthousiast en blij met mijn komst. Dat was heel charmerend maar ook raar dat iedereen zoveel vragen stelde en zoveel wilde weten, de leerlingen kwamen echt smeken om niet naar de andere klas te observeren maar bij hun. Ze hebben daar nog nooit echt een Erasmusstudent in de school gekregen denk ik.
Wist je dat...tot hun 16 jaar al de leerlingen hier hetzelfde onderwijs hebben? Ik vond het wel wat triest enerzijds om zo al die verschillen in 1 klasgroep te zien. De klassen in die ene school gingen ook tot 32 leerlingen, hoe kan je in zo'n grote groep aan al die jongeren aandacht geven en differentiëren? Ik stel me eigenlijk veel vragen bij hun onderwijs. Er is hier bijvoorbeeld zoveel werkloosheid, er zijn leerkrachten genoeg, maar toch zetten ze er niet meer in?

Och ja, even genoeg geschreven nu, ik hoop dat ik tussen de presentaties door sneller nog eens tot bij jullie geraak.

Een ding is alvast zeker, de schamele 2 weken die mij hier nog resten worden lekker zwaar, het aftellen is begonnen, ik vind het echt jammer! Ik wil hier blijven, ik wil meer leren van deze cultuur, en ik wil ook nog een beetje genieten na de drukke periode, helaas zal dat niet gaan...

Tot snel allemaal!